فرخی یزدی – غزل شماره 98
(1)
آنانکه بی مطالعه تقدیر می کنند
خواب ندیده است که تعبیر می کنند
عمری بود که کافر راه محبتیم
ما را دگر برای چه تکفیر می کنند
بازیگران که با دم شیرند آشنا
غافل که تکیه بر دم شمشیر می کنند
در خاک پاک ری که عزازیل را رنود
با آب رشوه راحت و تطهیر می کنند
تا زر بود میان ترازو من و تو را
با زور آن مساعده تسخیر می کنند
واژگان دشوار : 1– فرخی این غزل را هنگامی سرود که اولین کابینه ی سردار سپه(رضا شاه پهلوی) روی کار آمد و در شماره ی 26 سال سوم روزنامه ی طوفان تحت عنوان”تعبیر خواب ندیده” سرمقاله ای نوشت و نسبت به کابینه انتقاد نمود.
