نارفیقان چون به یکرنگان دو رنگی می کنند

فرخی یزدی – غزل شماره 73

نارفیقان چون به یکرنگان دو رنگی می کنند

از چه تفسیر دو رنگی را زرنگی می کنند

در مقام صلح این قوم ار سپر انداختند

تیغ بازی با سلحشوران جنگی می کنند

دیو را خوانند همسنگ پری هنگام مهر

روم را درگاه کین همرنگ زنگی می کنند

عرض و طول ارض را از بهر خود خواهند و بس

با همه روزی فراخی چشم تنگی می کنند

شیر مردی را اگر بینند این روبه وشان

خرد با سرپنجه ای خوی پلنگی می کنند

نام آزادی برای خویش سازند انحصار

بازی این رل را حریفان با قشنگی می کنند