سعدی-گلستان-باب هشتم در آداب صحبت
شماره 2
موسی علیه السلام قارون را نصیحت کرد که اَحْسِن کما اَحسَنَ اللهُ الیک (1) . نشنید و عاقبتش شنیدی .
آنکس که به دینار و درم خیر نیندوخت
سر عاقبت اندر سر دینار و درم کرد
خواهی که ممتع شوی از دنیی و عقبی
با خلق کرم کن چو خدا با تو کرم کرد
عرب گوید : جٌد و لاتَمنُن فانّ الفائِدة الیک عائدةٌ . یعنی ببخش و منت منه که نفع آن به تو باز میگردد.
درخت کرم هر کجا بیخ کرد
گذشت از فلک شاخ و بالای او
گر امیدواری کز او برخوری
به منت منه اره بر پای او
شکر خدای کن که موفق شدی به خیر
ز انعام و فضل ،او نه معطل گذاشتت
منت منه که خدمت سلطان کنی همی
منت شناس ازو که به خدمت بداشتت
واژگان دشوار : 1-ترجمه : و {با خلق}نیکی کن چنان که خدا با تو نیکی کرده است .
