مولانا – کلیات شمس تبریزی
رباعی شماره 63
گر عمر بشد عمر دگر داد خدا
گر عمر فنا بمرد نک عمر بقا
عشق آب حیاتست در این آب درآ
هر قطره از این بحر حیاتست جدا
گر عمر بشد عمر دگر داد خدا
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط