مولانا – کلیات شمس تبریزی
رباعی شماره 402
لطف تو جهانی و قرانی افراشت
وین تعبیههای خود به چیزی ننگاشت
یک قطره از آن آب در این بحر چکید
یگ دانه ز انبار در این صحرا کاشت
لطف تو جهانی و قرانی افراشت
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط