مولانا – کلیات شمس تبریزی
رباعی شماره 220
ای هرچه صدف بسته ی دریای لبت
وی هرچه گهر فتاده در پای لبت
از راهزنان رسیده جانم تا لب
گر ره ندهی وای من و وای لبت
ای هرچه صدف بسته ی دریای لبت
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط