مولانا – کلیات شمس تبریزی
رباعی شماره 1308
ما برزگران این کهن دشت نویم
در کشتهی شادی همه غم میدرویم
چون لالهی کم عمر در این دشت فنا
تا سر زده از خاک به بادی گرویم
ما برزگران این کهن دشت نویم
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط