حاج ملاهادی سبزواری – غزل شماره 96
دل نبود آن دلی که نه دله باشد
مشغله را کن یله مشعله باشد
نامه ی حق است دل به حق بنگارش
نیست روا پرنقوش باطله باشد
گام به ره چون زنی که در پی کامی
پای تو چوبین و راه چیچله باشد
بعد مسافت اگر چه در ره او نیست
تا سر کویش هزار مرحله باشد
نی ز ملک چو نشان و نی به فلک پوی
ره به سوی او نفوس کامله باشد
روح که قدسی نگشت و نفس که ناطق
روح بخاری و نفس سائله باشد
سلسله باید همین ز گیسوی دلدار
نغز جنوبی که اینش سلسله باشد
زیب ندارد مگر به عشق جهانسوز
خلوت اسرار اگر چه چل چله باشد