هندوی خال رخش باج ز عنبر گرفت

حاج ملاهادی سبزواری – غزل شماره 56

هندوی خال رخش باج ز عنبر گرفت

پسته ی جان پرورش شهد ز شکر گرفت

دور رخش بردمید طره ی شبرنگ او

لشکر دلها کشید خسرو خاور گرفت

نرگس شهلاش مست بود همانا که او

تیغ ز ابرو کشید وز مژه خنجر گرفت

ابروی پیوست تو بر مه و خور طعنه زد

چشم سیه مست تو عیب به عبهر گرفت

چشمه ی آب حیات خاک به چشم آیدش

هر که از آن آتشین لعل تو ساغر گرفت

موسی دل بنگرید چون تو خداوند حسن

برق تجلی دمید شعله به پیکر گرفت

هر چه به جز نقش دوست پاک شد از لوح دل

هر چه به جز عشق یار آن همه آذر گرفت

تا به سرای وصال ره نبرد پارسا

اهرمن حاجبت پرده بر آن در گرفت

جام جم اسرار غیب میشودش منکشف

جام ولا هر که از ساقی کوثر گرفت