حاج ملاهادی سبزواری – غزل شماره 33
باز بلبل لحن موسیقار داشت
دعوی دیدار موسی وار داشت
گل به گلزار آتش از رخسار زد
یعنی آتش نخل عاشق بار داشت
عشق او خونخوار بوده است و بود
نی همین منصور را بر دار داشت
مصحف رخسار اگر بنموده است
در برابر گیسوی زنار داشت
زان شب عالم تمامی روز کرد
زین دگر روز جهان تار داشت
نی همین در کار جانبازیست دل
عالمی را عشق بر این کار داشت
گر خرد آرد کلیمی لیک عشق
صد چو موسی طالب دیدار داشت
معنی اش را رجعت و تکرار نیست
گر به صورت رجعت و تکرار داشت
باز شد با هر گدایی همنشین
پادشاهی کو ز شاهان عار داشت
زان لبم هر دم شفایی میرسد
چشم بیمارش گرم بیمار داشت
تا چه واقع شد که با صد ناز باز
کشتن اسرار را اصرار داشت
