ای که با نور خرد نور خدا می جویی

حاج ملاهادی سبزواری – غزل شماره 187

ای که با نور خرد نور خدا می جویی

خویش بین عکس نظر کن به کجا می پویی

چیست ماهیت و مرآت چه عین ثابت

حد تقریب نهند اهل حقیقت سویی

مطربا راست برو راه مخالف بگذار

چند از این پرده به عشاق نوا می گویی

خار این باغ عزیز است چو گل خوار مبین

تا که از گلشن توحید بیابی بویی

هر چه زیبنده ز چیزیست مخواه از دگری

سیمی از رویی و آهن صفتی از رویی

خضر خطت که خورد آب حیات از دهنت

بین که پهلو زندش اهرمن گیسویی

آن چنان طوطی اسرار شده نغمه سرا

که همه دفتر ارباب خرد می شویی