حاج ملاهادی سبزواری – غزل شماره 173
بر قامت تو شد راست دنیای کن فکانی
بر تارک تو زیباست اکلیل من رآنی
از یک دمت نخستین جانبازی است برطین
چون زهره ی ریاحین از باد مهرگانی
هستی بر انبیا شه فرمانبرت که و مه
تاج تو لی مع اللّه حق را تو نور ثانی
برتر نشست از املاک شاه سریر لولاک
آن شب که شد بر افلاک از بزم ام هانی
شرع تو نسخ ادیان کرد آنچنان که ریزان
گردد ورق ز اغصان در صرصر خزانی
غیر هواش یک سر از سر فکن به آذر
اسرار خاک آن در، به زآب زندگانی
