فلک گشته سرگشته ی کوی او

حاج ملاهادی سبزواری – غزل شماره 153

فلک گشته سرگشته ی کوی او

بود روی عالم همه سوی او

همی می رسد بر مشام دلم

ز کل، خاصه از اهل دل بوی او

مه و مهر بین بر کمیت فلک

شب و روز اندر تکاپوی او

نه آغاز پیدا نه انجام و هست

تمامی یکی پرتو روی او

شمیم جنان چیست با نکهتش

کجا طوبی و قد دلجوی او

تو و کوثر و سبحه ای پارسا

من و جام و زنّار گیسوی او

بدین ضعف کردیم آهنگ عشق

دل خسته و زور بازوی او

رخم زرد و مویم سفید اشک سرخ

سیه روز و سودایی از موی او

ز اسرار گر سر برد نیست باک

دو گیسوش چوگان، سرم گوی او