مخفی بدخشی – غزل شماره 72
بی مهری عمر
بهار وسبزه و جوش شگوفه
شده هر شاخ گلپوش شگوفه
همی نالید بلبل زار و میگفت
چنین آهسته در گوش شگوفه
چو هستی را نمی باشد وفایی
هزار افسوس از جوش شگوفه
کند تصدیق بر بی مهری عمر
زبان حال و خاموش شگوفه
ببین در باغ و عبرت گیر مخفی
چه شد این جوشش دوش شگوفه
