در این بخش اشعار کتاب ” مخزن الاسرار نظامی “نوشته شده است.
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
شعر شماره 1 : بسم‌الله الرحمن الرحیم
شعر شماره 2 : ای همه هستی ز تو پیدا شده
شعر شماره 3 : ای به ازل بوده و نابوده ما
شعر شماره 4 : تخته ی اول که الف نقش بست
شعر شماره 5 : نیم شبی کان ملک نیمروز
شعر شماره 6 : شمسه نه مسند هفت اختران
شعر شماره 7 : ای تن تو پاک‌تر از جان پاک
شعر شماره 8 : ای مدنی برقع و مَکّی نقاب
شعر شماره 9 : ای گهر تاج فرستادگان
شعر شماره 10 : من که درین دایره ی دهربند
شعر شماره 11 : ای شرف گوهر آدم به تو
شعر شماره 12 : من که سراینده ی این نوگلم
شعر شماره 13 : جنبش اول که قلم برگرفت
شعر شماره 14 : چون که نسخته سخن سرسری
شعر شماره 15 : چون سپر انداختن آفتاب
شعر شماره 16 : رایض من چون ادب آغاز کرد
شعر شماره 17 : باد نقاب از طرفی برگرفت
شعر شماره 18 : خواجه یکی شب به تمنای جنس
شعر شماره 19 : عمر بر آن فرش ازل بافته
شعر شماره 20 : اول کاین عشق پرستی نبود
شعر شماره 21 : دادگری دید برای صواب
شعر شماره 22 : ای ملک جانوران رای تو
شعر شماره 23 : صیدکنان مرکب نوشیروان
شعر شماره 24 : یک نفس ای خواجه ی دامن کشان
شعر شماره 25 : روزی از آنجا که فراغی رسید
شعر شماره 26 : ای سپر افکنده ز مردانگی
شعر شماره 27 : پیرزنی را ستمی درگرفت
شعر شماره 28 : روز خوش عمر به شب خوش رسید
شعر شماره 29 : در طرف شام یکی پیر بود
شعر شماره 30 : لعبت بازی پس این پرده هست
شعر شماره 31 : صیدگری بود عجب تیز بین
شعر شماره 32 : ای به زمین بر چو فلک نازنین
شعر شماره 33 : صبحدمی با دو سه اهل درون
شعر شماره 34 : پیشتر از پیشتران وجود
شعر شماره 35 : میوه فروشی که یمن جاش بود
شعر شماره 36 : ای ز شب وصل گرانمایه‌تر
شعر شماره 37 : مسجدیئی بسته ی آفات شد
شعر شماره 38 : ای فلک آهسته‌تر این دور چند
شعر شماره 39 : پای مسیحا که جهان می‌نبشت
شعر شماره 40 : خیز و بساط فلکی درنورد
شعر شماره 41 : مؤبدی از کشور هندوستان
شعر شماره 42 : خیز و وداعی بکن ایام را
شعر شماره 43 : با دو حکیم از سر همخانگی
شعر شماره 44 : پیری عالم نگر و تنگی اش
شعر شماره 45 : کعبه روی عزم ره آغاز کرد
شعر شماره 46 : ای شده خشنود به یکبارگی
شعر شماره 47 : پادشهی بود رعیت شکن
شعر شماره 48 : هر نفس این پرده ی چابک رقیب
شعر شماره 49 : قصه شنیدم که در اقصای مرو
شعر شماره 50 : ای به نسیمی علم افراخته
شعر شماره 51 : کودکی از جمله ی آزادگان
شعر شماره 52 : ای ز خدا غافل و از خویشتن
شعر شماره 53 : رهروی از جمله ی پیران کار
شعر شماره 54 : قلب زنی چند که برخاستند
شعر شماره 55 : خاصگیی محرم جمشید بود
شعر شماره 56 : مجلس خلوت نگر آراسته
شعر شماره 57 : دور خلافت چو به هارون رسید
شعر شماره 58 : ما که به خود دست برافشانده‌ایم
شعر شماره 59 : در چمن باغ چو گلبن شکفت
شعر شماره 60 : صبّحک الله صباح ای دبیر
پایان اشعار این بخش
