در این بخش قطعات قاآنی شیرازی نوشته می شود.
در حال حاضر مشغول نوشتن این بخش هستیم. تلاش ما این است که در کوتاه ترین زمان ممکن اشعار در سایت قرار گیرد.
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
قطعه شماره 1 : بارد چه؟ خون که؟ دیده چسان؟ روز و شب چرا؟
قطعه شماره 2 : ای ترک من ای بهار جان افزا
قطعه شماره 3 : سحر که ترک فلک تنگ بست خفتان را
قطعه شماره 4 : ای پسر درکار دنیا تا توانی دل مبند
قطعه شماره 5 : باش تا از ابلهی دستی بدارد پیش شمع
قطعه شماره 6 : چون به عشق مجاز نیست نیاز
قطعه شماره 7 : حکایتیست مرا از که از کسی که بود او
قطعه شماره 8 : حل معمای حکمتش نتواند
قطعه شماره 9 : در سخن گفتن چو ماه و آفتاب
قطعه شماره 10 : در شب تاریک شمع ما بود پروانه سوز
قطعه شماره 11 : گر بداند لذت جان باختن در راه عشق
قطعه شماره 12 : مانند‌گربه ای که خورد بچگان خویش
قطعه شماره 13 : بس که سرگرم حجت خویشند
قطعه شماره 14 : مرد کز عیب خویش بیخبرست
قطعه شماره 15 : استرم را اگر فرستادی
قطعه شماره 16 : مر آن خدای که پیمانه را نگهدارد
قطعه شماره 17 : ای که از عشق و عقل می لافی
قطعه شماره 18 : کلام عاقل و جاهل به گوش یکدیگر
قطعه شماره 19 : چو زنی در دام شهوت شد اسیر
قطعه شماره 20 : عاقل از دیدار معنی غافل است
قطعه شماره 21 : ظلم ظالم ذخیره ای است نکو
قطعه شماره 22 : درین کتاب پریشان نبینی از تربیتت
قطعه شماره 23 : خازن میر معظم راوی اشعار من
قطعه شماره 24 : رنج بیوقت و مرگ بی هنگام
قطعه شماره 25 : منافق آنچنان داند ز تلبیس
قطعه شماره 26 : نفس اماره ی تو دشمن توست
قطعه شماره 27 : امید عیش مدار از جهان بوقلمون
قطعه شماره 28 : ز عهد مهد تا پایان پیری
قطعه شماره 29 : ای دل از جویی که جز احمد کسش میراب نیست
قطعه شماره 30 : زینگونه که امروز کند خواجه تغافل
قطعه شماره 31 : ای کعبه به ما از ما نزدیکتری امّا
قطعه شماره 32 : ذکر خیری که پیش ازین بودت
قطعه شماره 33 : چو از نعمت حق شود بنده غافل
قطعه شماره 34 : آه مظلوم تیر دلدوزیست
قطعه شماره 35 : ای وزیری که به دهر آنچه بود دلخواهت
قطعه شماره 36 : بخیل چون زر قلب است و پند چون آتش
قطعه شماره 37 : نفس کافر زنی است زانیّه
قطعه شماره 38 : آنکه تیز از لطیفه نشناسد
قطعه شماره 39 : مست کز بول خود وضو گیرد
قطعه شماره 40 : بیا به خویش به گوهر نصیحتی داری
قطعه شماره 41 : ای داورگیتی که بود شهره ی آفاق
قطعه شماره 42 : کار خود را به کردگار گذار
قطعه شماره 43 : ای پسر نیست حرص را پایان
قطعه شماره 44 : گر تو جانی دهی به بوسه ی من
قطعه شماره 45 : صحن فلک شد سیاه بسکه ز غبرا
قطعه شماره 46 : ای خواجه هر خطا که کنی خود به خود کنی
قطعه شماره 47 : بکن ای نفس هرچه می خواهی
قطعه شماره 48 : بارخدایا ثنای همچو تویی را
قطعه شماره 49 : ای دل آن کس که خویش را نشناخت
قطعه شماره 50 : آنچنان افتاده شو در راه خلق
قطعه شماره 51 : نفس شریر بدرگ غدار خیره را
قطعه شماره 52 : کسی ندیده سیه روزی از بخیل بتر
قطعه شماره 53 : خسروا ای آنکه قهرت روز رزم و گاه کین
قطعه شماره 54 : کنون که دامن مقصود اوفتاد به چنگ
قطعه شماره 55 : چه غم از بینوایی آن کس را
قطعه شماره 56 : معرفت شایسته باشد ورنه در صد عمر نوح
قطعه شماره 57 : ای داور آفاق که از فرط سخاوت
قطعه شماره 58 : طلعت مقصود چون ز پرده درآید
قطعه شماره 59 : ازین حلاوت گفتار بس عجب نبود
قطعه شماره 60 : آوخ آوخ که مرگ نگذارد
قطعه شماره 61 : به هر کس نعمتی گر زان فرستی
قطعه شماره 62 : چو دشنامی شنیدی لب فروبند
قطعه شماره 63 : گدای راه نشین گر کند تصور شاهی
قطعه شماره 64 : مفتی شهر ما که آگه نیست
قطعه شماره 65 : ای دل ار نور جان طمع داری
قطعه شماره 66 : جور اگر کم بود اگر فزون
قطعه شماره 67 : عاقلان مست حجت خویشند
قطعه شماره 68 : لاف طاعت چند در پیری زنی
قطعه شماره 69 : محقق است که دنیا مثال مرداریست
قطعه شماره 70 : مگر به خنده درآیی وگرنه هیبت تو
قطعه شماره 71 : اگر خاموش بینی عارفی را
قطعه شماره 72 : آدمی را کاو نباشد تجربت
قطعه شماره 73 : نفس اماره ی تو دشمن توست
قطعه شماره 74 : گفت رندی با یکی در نیمروز
قطعه شماره 75 : ای داور زمین و زمان کز شکوه و فر
قطعه شماره 76 : عارفان را شرم امروزست مانع از گناه
قطعه شماره 77 : هر گناهی که خود کند جبری
قطعه شماره 78 : هزاران مکر و فن باشد زنان را
قطعه شماره 79 : ابومسیلمه گر دعوی نبوت کرد
قطعه شماره 80 : مگر خدای منزه نبود ای فرزند
قطعه شماره 81 : شهی که پرده ی امکان اگر براندازد
قطعه شماره 82 : هر که را حسن اعتقادی هست
قطعه شماره 83 : هر وقت که خر برآورد بانگ
قطعه شماره 84 : وقتی ار رحم آورد جلاد بر بیچاره ای
قطعه شماره 85 : ای وزیری که صدر قدر تو را
قطعه شماره 86 : ای برادر گرت خطایی رفت
قطعه شماره 87 : من همان رند و مست و بی باکم
قطعه شماره 88 : آنکه را شمع هدی نیست به دست
قطعه شماره 89 : مسلم است که گنجشک نیست چون شهباز
قطعه شماره 90 : ای ستمگر ستم مکن چندان
قطعه شماره 91 : ز فیض رحمت حق دم به دم فزون گردد
قطعه شماره 92 : مردی که حریص آمد هرگز نشود قانع
قطعه شماره 93 : چون زبانت نیست با دل آشنا
قطعه شماره 94 : چنان بیغوله دشتی آدمی کش
قطعه شماره 95 : جهان ز حوصله ی آرزو فراخ ترست
قطعه شماره 96 : شنیدستم که بوتیمار مرغیست
قطعه شماره 97 : ای داور زمانه که از وصف رای تو
قطعه شماره 98 : هر چه بر من زمانه گیرد تنگ
قطعه شماره 99 : توان گریخت به جایی ز دشمنان لیکن
قطعه شماره 100 : ای که جویی جمال شاهد جان
قطعه شماره 101 : درویش قناعت گر و سلطان توانگر
قطعه شماره 102 : کم خور ای نادان و بر این گفته کم جو اعتراض
قطعه شماره 103 : هزار سال که ضحاک پادشاهی کرد
قطعه شماره 104 : دوستی گفت عیب من با غیر
قطعه شماره 105 : قاآنیا ز گفته ی بیهوده لب ببند
قطعه شماره 106 : پیرکی لال سحرگاه به طفلی الکن
قطعه شماره 107 : گل عزیزست هر کجا روید
قطعه شماره 108 : جنبش مژگان دلیل جنبش جان است
قطعه شماره 109 : دل و جان مرد عاشق دوست دارد
قطعه شماره 110 : وزیر عصر و مجیر جهان مشیرالملک
قطعه شماره 111 : ای دزد ز کوی اهل توحید
قطعه شماره 112 : یک جهان تسلیم در یک پیرهن
قطعه شماره 113 : بسا مزور و صوفی نمای ازرق پوش
قطعه شماره 114 : ای برادر جامه ی عوری طلب
قطعه شماره 115 : به سوی بحر خدا بگذر ای نسیم صبا
قطعه شماره 116 : ای دل ار عشق یار می طلبی
قطعه شماره 117 : دو سال تلخ نشاند شراب را در خم
قطعه شماره 118 : ای امید ناامیدان ای پناه بیکسان
قطعه شماره 119 : میر زمانه ای که نگردد مرا زبان
قطعه شماره 120 : صاحبا ای که در مدایح تو
قطعه شماره 121 : داورا ای که خاک پای تو را
قطعه شماره 122 : درین کتاب پریشان نگر به خاطر جمع
قطعه شماره 123 : گلستانی که هر برگ گلش را
قطعه شماره 124 : در کمندی اوفتادستیم صعب
قطعه شماره 125 : هر که را نیم جو قناعت هست
قطعه شماره 126 : هر آنکه را که به ویرانه بینی ای فرزند
قطعه شماره 127 : غافلی امروز ای نفس حریص
قطعه شماره 128 : غافلی امروز ای نفس حریص
قطعه شماره 129 : موج زن کوه و در چو لجه آب
قطعه شماره 130 : ملک زاده فخری مرا فخر این بس
قطعه شماره 131 : تویی چرخ و بس بد تو را فخر رفعت
قطعه شماره 132 : گر نشدی ابر تیره پرده ی خورشید
قطعه شماره 133 : اکنون که در رزق گشادست خداوند
قطعه شماره 134 : دایماً چون دو دست اهل دعا
قطعه شماره 135 : ای نفس خیره ملک دو عالم از آن توست
قطعه شماره 136 : عاقلا همنشین ساده مشو
قطعه شماره 137 : قاآنیا اگر ادب این است و بندگی
قطعه شماره 138 : گر هزار آستین برافشانی
قطعه شماره 139 : دلا کنون چو نداری به عرش و کرسی راه
قطعه شماره 140 : جوانمردی نه این باشد که چون برق
قطعه شماره 141 : نفس با عقل آشنا نشود
قطعه شماره 142 : چون زبان راز دل نمی داند
قطعه شماره 143 : با ادب باش ای برادر خاصه با دیوانگان
قطعه شماره 144 : چون کاسه و کیسه گشت هر دو
قطعه شماره 145 : آن را که گنج معرفت کردگار هست
قطعه شماره 146 : داد از سپهر غدار آه از جهان فانی
قطعه شماره 147 : دلا از خویشتن چون درگذشتی
قطعه شماره 148 : یکی به چشم تامل نگر بدین تمثال
قطعه شماره 149 : چو کفر و دین حجاب ره است ای رفیق راه
قطعه شماره 150 : ای آنکه گشاد کار خواهی
قطعه شماره 151 : شرح خاموشیت باید از زبان دل شنو
قطعه شماره 152 : ای خواجه به نزد شحنه امروز
قطعه شماره 153 : هر آن دیار که باشد ز اهل دل خالی
قطعه شماره 154 : یکی را دیدم اندر ری که دایم
قطعه شماره 155 : ای دریغا خلق عالم بیشتر طفلند طفل
پایان اشعار این بخش
