خوشه ی خرمن ما را دل صد چاک بس است

قصاب کاشانی – غزل شماره 83

خوشه ی خرمن ما را دل صد چاک بس است

آب این مزرعه را دیده ی نمناک بس است

آسیایی نبود دیده ی ما را در کار

به شکست دل ما گردش افلاک بس است

فارغ از گرمی بی‌صرفه ی این بزمگه‌ایم

بهر دلسوزی ما شعله ی ادراک بس است

بی‌ثبات است، ز اسباب جهان دل برگیر

شد چو این آینه از زنگ هوس پاک بس است

چون به وصلش رسی ای دل طمع خام مکن

شدی ای صید تو تا بسته ی فتراک بس است

نیست قصاب پی قتل تو تیغی لازم

غمزه ی یار چو گردید غضبناک بس است