بر سر تو را چو طره کاکل شکسته است

قصاب کاشانی – غزل شماره 72

بر سر تو را چو طره کاکل شکسته است

گویی که سنبلی به سر گل شکسته است

بنشسته است ز آب عرق بر رخ گل آب

یا آنکه شیشه دل بلبل شکسته است

زلف است سرنگون ز رخت یا ز نازکی

بر روی لاله ساقه سنبل شکسته است

این قطره‌ها که می‌چکد از برگ شبنم است

یا گل پیاله بر سر بلبل شکسته است

افتاده راه قافله ی اشگم از نظر

از جوش آب چشمه ی این پل شکسته است

محتاج دیگری نبود یک کناره نان

هر کس ز خوان صاحب دلدل شکسته است

قصاب آمده است ز کاشان برون ز خاک

سنگی که نرخ گوهر آمل شکسته است