ای پای تا به سر همه عضوت تمام، فیض

قصاب کاشانی – غزل شماره 191

ای پای تا به سر همه عضوت تمام، فیض

لعل لب و زبان و دهان و کلام، فیض

چشم تو ساقی‌ای است که در بزم عاشقان

ریزد به جام باده ی گلگون به جام، فیض

آن نخل سرکشی تو که در گلستان دهر

می‌ریزد از قد تو به وقت خرام، فیض

آن دسته ی گلی که در این باغ هر نفس

از عارض تو می‌رسدم بر مشام، فیض

چشمت تمام فتنه و ابرو تمام ناز

مژگان تمام عشوه و لب‌ها تمام، فیض

بی روی دوست در چمن خلد زاهدا

بر تو حلال عشرت و بر ما حرام، فیض

قصاب وصف زلف و بناگوش چون کند

بسیار دیده است از این صبح و شام، فیض