قدسی مشهدی- غزل شماره 78
لیلی‌اش در دل و گوشش به صدای جرس است
یا رب این مغلطه، مجنون ترا با چه کس است؟
می‌برد برگ گلی باد ز گلزار برون
بلبلی در پس دیوار مگر در قفس است؟
بلبل از بی‌خودی عشق جهد شاخ به شاخ
گل به خون گشته ز غیرت که مگر بوالهوس است
عمر در خدمت او صرف شد و یار هنوز
پرسد احوال مرا از دگران کاین چه کس است؟
دل مشتاق تو و لافِ صبوری، هیهات
شمع این انجمن آسوده ز باد نفس است
