شبی هرکس به بزم دلستانی جا کند خود را

قدسی مشهدی- غزل شماره 31 

شبی هرکس به بزم دلستانی جا کند خود را

دمی صدبار دل با دیده‌ اش سودا کند خود را

شب وصل است و دل عهد خیالت تازه می‌سازد

که امشب فارغ از تنهایی فردا کند خود را

عنان دل به دست بیخودی افتاده، می‌ترسم

که بیتابانه حرفی گوید و رسوا کند خود را

به دشت بی ‌سرانجامی، چنان گردیده قدسی گم

که عمری بایدش گردید، تا پیدا کند خود را