قدسی مشهدی- غزل شماره 249
…………………………………..
…………………………………..
مکتوبِ بوسه‌ای ز خط جام، هر زمان
دُردی کشان به آن لب میگون نوشته‌اند
یک ره به خطّ جوهرِ تیغت نگاه کن
بنگر که سرنوشتِ مرا چون نوشته‌اند
صحرانورد تا شده سیلابِ گریه‌ام
عرضِ نیازِ دجله به هامون نوشته‌اند
تا عارفان تصرّفِ میخانه کرده‌اند
طعنِ درونِ خم به فلاطون نوشته‌اند
در وادیِ گریختن از سنگِ کودکان
از شهر، صد کنایه به مجنون نوشته‌اند
ای عافیت کناره گزین شو، که پیش ما
نامِ ترا ز دایره بیرون نوشته‌اند
