جهان نمای درستی، دل شکسته ی ماست

فرخی یزدی – غزل شماره 40

جهان نمای درستی، دل شکسته ی ماست

کلید قفل حقیقت زبان بسته ی ماست

مگو چه دانه ی تسبیح از چه پامالیم

که عیب ما همه از رشته ی گسسته ی ماست

دو دسته یکسره در جنگ و توده ی بدبخت

در این مبارزه پامال هر دو دسته ی ماست

نوید صلح امید آنکه می دهد به بشر

سفیر خوش خبر و پیک پی خجسته ی ماست

نه غنچه باز نه گل بو دهد در این گلشن

گواه آن دل تنگ و دماغ خسته ی ماست

ز قید و بند جهان فرخی بود آزاد

که رند دربدر و از علاقه رسته ی ماست