فرخی یزدی – رباعی شماره 358
ای مرغ اسیر از چه کم حوصله ای
از بستن بال خویش پُر در گله ای
پرواز کنی به کام خود روز دگر
پاداش چنین شبی که در سلسله ای
ای مرغ اسیر از چه کم حوصله ای
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط