هر کی بالاست مر او را چه غمست

مولانا-غزل شماره 435

هر کی بالاست مر او را چه غمست

هر کی آنجاست مر او را چه غمست

که از این سو همه جانست و حیات

که از این سو همه لطف و کرمست

خود از این سو که نه سویست و نه جا

قدم اندر قدم اندر قدمست

این عدم خود چه مبارک جایست

که مددهای وجود از عدمست

همه دل‌ها نگران سوی عدم

این عدم نیست که باغ ارمست

این همه لشکر اندیشه ی دل

ز سپاهان عدم یک علمست

ز تو تا غیب هزاران سالست

چو روی از ره دل یک قدمست