مولانا-غزل شماره 118
بنمود وفا از اینجا
هرگز نرویم ما از اینجا
این جا مدد حیات جانست
ذوقست دو چشم را از اینجا
این جاست که پا به گل فرو رفت
چون برگیریم پا از اینجا
این جا به خدا که دل نهادیم
کس را مبر ای خدا از اینجا
این جاست که مرگ ره ندارد
مرگست بدن جدا از اینجا
زین جای برآمدی چو خورشید
روشن کردی مرا از اینجا
جان خرم و شاد و تازه گردد
زین جا یابد بقا از اینجا
یک بار دگر حجاب بردار
یک بار دگر برآ از اینجا
این جاست شراب لایزالی
درریز تو ساقیا از اینجا
این چشمه ی آب زندگانیست
مشکی پر کن سقا از اینجا
این جا پر و بال یافت دلها
بگرفت خرد هوا از اینجا