غزلی از ملا حسن آخوند
غزلی از ملا حسن آخوند
((بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران)) (۱)
با خنجر جدایی شد سینه لخت لختم
بگذار تا بگریم ای دیده اشک طوفان
دل در غم فراغش، هر دم در اضطراب است
بگذار تا بگریم از سوز و درد هجران
منعم مکن ز گریه، ای نور دیدگانم
بگذار تا بگریم این دم به آه افغان
طوفان غم درونم هر لحظه جوش دارد
بگذار تا بگریم زین غم چو ابر نیسان
قلب “حسن” به تیر هجرش شکاف گشته
بگذار تا بگریم آرام جان حیران
واژگان دشوار:۱-این بیت از سعدی شیرازی است.
اشعار سنتی – ادبستان شعر پارسی
واژگان کلیدی : اشعار نمونه شعر شاعر شعرهای شعری از یک شعر از غزل غزلیات غزل های غزلی از شاعر افغانی افغانستانی عاشقانه افغانستان معاصر.
