بانوی فصل های غزل ! عشق ناب من
تنهاترین ترانه ی تنها کتاب من !
وقتی درون فاصله گم می کنم تو را
یادت چراغ جاده ی پر پیچ و تاب من
حالا که دور می شود از من بهار نیز
اما چه غصه ؟ چون که تویی انتخاب من
در حسرتم ز بوسه ی تان تا که می شود
یک آسمان ستاره پر از التهاب من
مستم نمی کند به خدا خاطراتمان
برگرد، ای بهانه ی مستی ! شراب من
خارج شد از مدار نگاهم ترانه، باز
چشمت شهاب می شود اینک، شهاب من
رنگی بزن به کوچه و یکبار هم شده
از آسمان پنجره بگذر به خواب من
این بار آن پریچهرِ افسانه ها تو باش
بانوی فصل های غزل ! عشق ناب من
واژگان کلیدی: اشعار ابراهیم کشاورز صفری،نمونه شعر ابراهیم کشاورز صفری،شاعر ابراهیم کشاورز صفری،شعرهای ابراهیم کشاورز صفری،شعری از ابراهیم کشاورز صفری،یک شعر از ابراهیم کشاورز صفری،غزل غزلیات غزل های غزلی از ابراهیم کشاورز صفری،ابراهيم كشاورز صفري.
