مرا چه کار که یک عمر، آه و ناله کنم؟

میرزاده عشقی – ادبیات جدید و کلاسیک – ادبیات کلاسیک

هزلیات – شماره 11

یک عمر آه و ناله

مرا چه کار که یک عمر، آه و ناله کنم؟

که فکر مملکت شش هزار ساله کنم

وطن پرستی، مقبول نیست در ایران

قلم بیار، من این ملک را قباله کنم

من التزام ندادم که گر، در این ملت

نبود حس وطن دوستی، اماله کنم

بگو به .یر خر آماده باش و حاضر کار (1)

به مادر وطنت، زین سپس حواله کنم

سزای مادر این ملک، انگلیس دهد

چرا ز .یر خر آنقدر استماله کنم (2)

واژگان دشوار : 2و1– واژگان به کار رفته در این دو مصراع دور از اخلاق بود. آنها را به ناچار ننوشتیم !