نگارینا! من آن خواهم که با توفیق یزدانی

میرزاده عشقی – ادبیات جدید و کلاسیک

ادبیات جدید – نوروزی نامه – شماره 6

سخن در اتحاد و یگانگی ایرانیان و ترکان و پیروزی این دو ملت در سایه ی اتحاد و یگانگی

نگارینا! من آن خواهم که با توفیق یزدانی

همان مهری که مابین من و تو هست میدانی

شود تولید بین ما هر ایرانی و عثمانی

همان روز است می بینم، تبه این شاه ظلمانی

ز ظل طلعت و انور فضای شرق نورانی (1) و (2)

همان گونه که تو با طلعت خود، عالم افروزی

میان این دو قوم، الفت مقام معنوی دارد

دلیل منطق من را، کتاب مثنوی دارد

“چه خوش یادی هنوز ایران ز شاه غزنوی دارد”

به ویژه هان که الفتمان، ز نو طرح نوی دارد

بتا بس سود این الفت، ز من ار بشنوی دارد

اگر چه تو زبان من، ندانی و نیاموزی !

چسان بدخواهمان، آخر به هم زد آن بنایی را

که در ما مثنوی بنهاد حیف آن صورت نایی را

“پی بیگانگان از دست دادیم آشنایی را”

افول آن بنا آوردمان، این تنگنایی را

کنون ظلمت به ما فهماند، قدر روشنایی را

سزد اکنون تو شمع مرده را، از نو بیفروزی

ز یک ره می رویم، ار ما سوی بیت الحجر با هم

ازین رو اندرین ره، همرهیم و همسفر با هم

چرا زین رو نیامیزیم، چون شهد و شکر با هم

قرین یکدگر روز خوش و گاه خطر با هم

فرا گیریم باز از سر، جهان را سر به سر با هم

به توفیق خداوندی و با اقبال و فیروزی

واژگان دشوار : 1– طلعت پاشا : سیاستمدار معروف ترک .   2– انورپاشا : سردار نامدار عثمانی که مجری طرح پان ترکیسم بود.