طبیب اصفهانی – غزل شماره 67
گفتی که با دلت غم هجران چه می کند
باد خزان ببین به گلستان چه می کند
منعم کنی ز گریه ی خونین و با دلم
آگه نئی که کاوش مژگان چه می کند
از دامن وصال تو دستی که کوته است
ای وای اگر رسد به گریبان چه می کند
آن بلبلی که کنج غمی همچو دام یافت
این یک دور روزه سیر گلستان چه می کند
دامن کشان چو بگذری از خاک کشتگان
نظاره کن که خون شهیدان چه می کند
سیمین تنی که خنده زند بر صفای صبح
در حیرتم که گل به گریبان چه می کند
تا کی طبیب تهمت نظاره می کشی
با حسن یار دیده ی حیران چه می کند
