صائب تبریزی- غزل شماره 3435
ساقی بزم اگر آن دلبر رعنا باشد
دور اول همه را نشأه دوبالا باشد
از هوای شب آدینه مجو صافدلی
دُرد می در قدح آخر مینا باشد
دور ازان بزم شرابی به قدح می ریزم
که کبابش همه از سینۀ عنقا باشد
داغ این است که در سینۀ من پهن شده است
لاله آن نیست که در دامن صحرا باشد
داغ اغیار به صد کان نمک شور نشد
داغ ما نیست نمک خوردۀ سودا باشد
چون کشم با لب او بادۀ پنهان صائب
رشک بر چشم حباب است اگر وا باشد
