صائب تبریزی- غزل شماره 1915
نقد نشاط در دل گنجینۀ خُم است
این گنج در عمارت دیرینۀ خم است
جام جهان نما که در او راز می نمود
در زنگبار خجلت از آیینۀ خم است
مگذار شیخ را که به میخانه بگذرد
کان خودپرست دشمن دیرینۀ خم است
علمی که سرخ رویی یونانیان ازوست
چون نیک بنگری همه در سینۀ خم است
صائب خمار دست نمی دارد از سرم
چندان که خشت بر سر گنجینۀ خم است