این ناکسان که فخر به اجداد می کنند

صائب تبریزی- غزل شماره 4224

این ناکسان که فخر به اجداد می کنند

از رو به پشت نامه دلی شاد می کنند

بخل از کرم به است که بی حاصلان بخل

در هر جواب بنده ای آزاد می کنند

گل بسته است راه به سر گوشی نسیم

این بلبلان خام چه فریاد می کنند؟

آینده را قیاس کن از حالِ خود، ببین

کز رفتگان به خیر که را یاد می کنند

در مکتبی که عشق ادیب است، کودکان

مشق ستم به خامۀ فولاد می کنند

عشق مجاز، ابجدِ عشق حقیقت است

در عالمی که اهل دل ارشاد می کنند

صائب جماعتی که سوارند بر سخن

در کوه قاف صید پریزاد می کنند