شبی بهانه ی من شو برای بیداری
نگو دوباره برایم بهانه ای داری
تمام فکر منی و نیامدی حتی
به شب نشینی این خوابهای افکاری
خیال با تو نبودن هنوز هم سخت است
هنوز با همه ی روزهای تکراری
مرا ببخش اگر بی اجازه وارد شد
کسی به خانه ی دل از شکاف دیواری
چه راه سرد و غریبی است راه من بی تو
شبیه مرگ و یا ازدواج اجباری
نمی شود بروم ؟ خسته ام ! نمیفهمی ؟
چه لذتی است که اینقدر مردم آزاری؟
و حرف آخر من این که تا ابد ممنون
برای آن همه اشکی که بی تو شد جاری
واژگان کلیدی:اشعار زهرا هاشمی،نمونه شعر زهرا هاشمی،شاعر زهرا هاشمی،شعرهای زهرا هاشمی،شعری از زهرا هاشمی،یک شعر از زهرا هاشمی،غزل غزلیات غزل های غزلی از ذزهرا هاشمی،زهرا هاشمي.
