ستاره ی درخشان
کاش استوار بودم چون تو
نه چنان در تنهایی خیره کننده ات بر آسمان شب
و تماشاگری با پلک هایی گشوده تا ابد
چونان زاهد بی خواب و صبور افرینش
آب های خروشان در حرکات رهبانیشان
پاکی بخش به دور سواحل آدمی
یا خیره بر تازه فروافتاده نقابی
از برف بر چهره کوه و دشت
نه!هنوز استوار، هنوز پایدار
سر گذاشته بر بالش سینه های عشق لطیف من
تا ابد دراحساس فراز و فرود ارامشان
تا ابد بیدار در تلاشی شیرین
هنوز،هنوز گوش سپرده به نفس های گرم او
و اینچنین زندگی تا ابد،
یا که درک باید کرد مرگ
واژگان کلیدی: اشعار جان کیتس،نمونه شعر جان کیتس،شاعر جان کیتس،شعرهای جان کیتس،شعری از جان کیتس،یک شعر از جان کیتس،سروده های برگردان به پارسی جان کیتس،شعرهای ترجمه شده به فارسی جان کیتس،شاعر انگلیسی،شعر شاعر بریتانیایی،شاعر لندنی،
John Keats،poems،quotes
