سنایی غزنوی – رباعی شماره 317
با من شب و روز گرم بودی به سخن
تا چون زر شد کار تو ای سیمین تن
برگشتی از دوست تو همچون دشمن
بدعهد نکوروی ندیدم چو تو من
با من شب و روز گرم بودی به سخن
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط