سنایی غزنوی – رباعی شماره 15
تا در چشمم نشسته بودی در تاب
پیوسته همی بریختی دُر خوشاب
و اکنون که برون شدی برستم ز عذاب
چون دیده ز خس برست کم ریزد آب
تا در چشمم نشسته بودی در تاب
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط