در این بخش رباعیات شمس مغربی نوشته می شود.
فهرست رباعیات به ترتیب حروف الفبای حرف آخر قافیه یا ردیف است
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
رباعی شماره 1 : بت گفت به بت پرست کای عابد ما
رباعی شماره 2 : با آنکه دو کون سر به سر هستی اوست
رباعی شماره 3 : مردان همه در سماع و نی پیدا نیست
رباعی شماره 4 : کس نیست کزو به سوی تو راهی نیست
رباعی شماره 5 : نابرده به صبح در طلب شامی چند
رباعی شماره 6 : پیش از پس و پیش کاین پس و پیش نبود
رباعی شماره 7 : ای حسن تو در کل مظاهر ظاهر
رباعی شماره 8 : ای مهر رخ تو مهر گنجینه ی دل
رباعی شماره 9 : من دانه ی خال و زلف چون دام توام
رباعی شماره 10 : من مست و خراب و می پرست آمده ام
رباعی شماره 11 : تا من ز عدم سوی وجود آمده ام
رباعی شماره 12 : من شانه ی زلف عنبرین موی وی ام
رباعی شماره 13 : در روی پری رخان چو در می نگرم
رباعی شماره 14 : خیزم طرب و نشاط و عیش آغازم
رباعی شماره 15 : تا چند برو ز ذکر افسرده کنم
رباعی شماره 16 : هادی طریق اهل تحقیق منم
رباعی شماره 17 : گنجی که طلسم اوست عالم ماییم
رباعی شماره 18 : آن کس که بدو میشنوم میگویم
رباعی شماره 19 : ای گشته عیان روی تو از جام جهان
رباعی شماره 20 : بر چهره ی یار ما نقاب است جهان
رباعی شماره 21 : گهگاه به نفس خویش درپیچم من
رباعی شماره 22 : تو مست خودی و ما همه مست به تو
رباعی شماره 23 : آن کیست که غیر توست آن کیست بگو
رباعی شماره 24 : با تو نتوان گفت چرا آمده ای
رباعی شماره 25 : تو مظهر مرآت خدا آمده ای
رباعی شماره 26 : از پیش خدا بهر خدا آمده ای
رباعی شماره 27 : چون دانستی که از کجا آمده ای
رباعی شماره 28 : هر چند که در ملک فنا آمده ای
رباعی شماره 29 : از عالم حق بدین سرا آمده ای
رباعی شماره 30 : ای آنکه طریق عشق ما می پرسی
رباعی شماره 31 : از مستی باده گر خروشان بدمی
رباعی شماره 32 : هر نغمه که از هزار دستان شنوی
رباعی شماره 33 : در خانقه از بهر جهت می پویی
پایان اشعار این بخش
