در این بخش رباعیات سحاب اصفهانی نوشته شده است.
فهرست اشعار به ترتیب حروف الفبای حرف آخر قافیه یا ردیف است.
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
الف :
رباعی شماره 1 : ای آن که اساس جور برپاست تو را
رباعی شماره 2 : هر لحظه دل از یکی ست خشنود مرا
رباعی شماره 3 : هر قدر به بزم دوش بنواخت مرا
رباعی شماره 4 : یک عمر از او به حسرت یاریها
ب :
رباعی شماره 5 : شبها که ز هجران توام در تب و تاب
رباعی شماره 6 : گریم هر روز و دل خموش است امشب
رباعی شماره 7 : برداشت عروس باغ از چهره نقاب
ت :
رباعی شماره 8 : از طبعی ناکام که ناکام تر است
رباعی شماره 9 : با همچو خودی نرد محبت چون باخت
رباعی شماره 10 : تا دل نشد از نخست پا بست غمت
رباعی شماره 11 : از عشق کسی کار تو از کار شده است
رباعی شماره 12 : ای آنکه به جان ز فرقتش سوزی هست
رباعی شماره 13 : گویند آن را که چون گل آراسته است
رباعی شماره 14 : دل را دانم چو با غم عشقش ساخت
رباعی شماره 15 : غیر از تو بساط عیش آراسته است
رباعی شماره 16 : گیرم دایم به دوستی دل را خوست
ث :
رباعی شماره 17 : شوخی که کند طره پریشان به عبث
ح :
رباعی شماره 18 : ای شیخ ندانم ز چه در کیش تو راح
د :
رباعی شماره 19 : میخواست فلک که خوار و زارم بکشد
رباعی شماره 20 : هرگز گله از غیر نفاق تو نکرد
رباعی شماره 21 : گردید ز دور لمعه ی نور پدید
رباعی شماره 22 : ابر گریان که در چمن می خندد
رباعی شماره 23 : مانند شمایلت شمایل نشود
ز :
رباعی شماره 24 : از توبه چو تازه گشت ایمانم باز
س :
رباعی شماره 25 : ای از غم تو ناله ی زار همه کس
ق :
رباعی شماره 26 : ای باعث افلاس و تهیدستی خلق
رباعی شماره 27 : در بزم رقیب ای ز توام سوز فراق
گ :
رباعی شماره 28 : در بزم تو دور ای گل خودروی دو رنگ
ل :
رباعی شماره 29 : ای در چمن حسن رخت خرمن گل
م :
رباعی شماره 30 : صد بار اگر به تیغ کین می کشدم
رباعی شماره 31 : با غیر تو را یار نمی دانستم
رباعی شماره 32 : وقتی که ربود خواب و از دل تابم
رباعی شماره 33 : جایی که فرو رفت به گل پای دلم
ن :
رباعی شماره 34 : این خاک مدینه است یا ماء معین؟
رباعی شماره 35 : چون گشت به پا قصر شهنشاه زمین
رباعی شماره 36 : دلاک به شغل سرتراشی بر من
رباعی شماره 37 : زآن یار جفاجو که وفا دیده که من؟
و :
رباعی شماره 38 : ماندم ز جفای غیر مهجور از تو
ه :
رباعی شماره 39 : ای شمع رخ تو را دلم پروانه
ی :
رباعی شماره 40 : شادی و غمم به قدر هم بایستی
رباعی شماره 41 : تعظیم مرا گرنه به مجلس کردی
رباعی شماره 42 : هر شعر کز اوراق کهن می خوانی
پایان اشعار این بخش