خیام-رباعی شماره 102
ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نه ای غمان بیهوده مخور
چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید
خوش باش غم بوده و نابوده مخور
ای دل غم این جهان فرسوده مخور
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط