ای به ناوک زده چشم تو یک اندازان را

خواجوی کرمانی – غزل شماره 15

ای به ناوک زده چشم تو یک اندازان را

کشته افعی تو در حلقه فسون سازان را

جان ز دست تو ندانم به چه بازی ببرم

پشّه آن نیست که بازیچه دهد بازان را

دل چو دادم به تو عقلم ز کجا خواهد ماند

مال کی جمع شود خانه براندازان را

عندلیبان سحرخوان چو در آواز آیند

می بیارید و بخوانید خوش آوازان را

پای کوبان چو در آیند به دست افشانی

دست گیرند به یک جرعه سراندازان را

زیردستان که ندارند به جز باد به دست

هر نفس در قدم افتند سرافرازان را

با خواجو چو شد ارزانک نظر می بازد

دیده نتوان که بدوزند نظر بازان را