خواجوی کرمانی – رباعی شماره 52
آنکو به شکرخنده ی شیرین قندست
در زلف مسلسلش دلم پیوندست
خالش که فتاده است بر گوشه ی چشم
آهوش مگر نافه ی مشک افکندست
آنکو به شکرخنده ی شیرین قندست
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط