خواجوی کرمانی – رباعی شماره 302
ای سرو قد لاله رخ عبهر چشم
زر شد رخم و نیست تو را بر زر چشم
هر چند جهان ز اشک ما دریا شد
شک نیست که دریات نیاید در چشم
ای سرو قد لاله رخ عبهر چشم
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط