خواجوی کرمانی – رباعی شماره 159
با لعل تو آب آب حیوان ریزد
از شکّر شیرین تو شورانگیزد
اشکم که روان می شود از چشمه ی چشم
آبیست که از آتش دل می ریزد
با لعل تو آب آب حیوان ریزد
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط