خواجوی کرمانی – رباعی شماره 140
آن سرو خرامان که چنان می آید
از رفتن او دلم به جان می آید
زلفش که دم از نافه ی تاتار زند
مشک ختن است و بوی آن می آید
آن سرو خرامان که چنان می آید
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط