خواجوی کرمانی – رباعی شماره 110
هر چند که یک موی نیرزم بر دوست
فرق از تن من تا به میانش یک موست
کس بر رخ ما قطره ی آبی نچکاند
جز دیده که آبروی ما جمله ازوست
هر چند که یک موی نیرزم بر دوست
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط