یاد باد آنکه نهانت نظری با ما بود

حافظ-غزل شماره 204

یاد باد آنکه نهانت نظری با ما بود

رقم مهر تو بر چهره ی ما پیدا بود

یاد باد آنکه چو چشمت به عتابم می‌کشت

معجز عیسویت در لب شکرخا بود

یاد باد آنکه صبوحی زده در مجلس انس

جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

یاد باد آنکه رخت شمع طرب می‌افروخت

وین دل سوخته پروانه ی ناپروا بود

یاد باد آنکه در آن بزمگه خلق و ادب

آنکه او خنده ی مستانه زدی صهبا بود

یاد باد آنکه چو یاقوت قدح خنده زدی

در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

یاد باد آنکه نگارم چو کمر بربستی

در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود

یاد باد آنکه خرابات نشین بودم و مست

وآنچه در مسجدم امروز کم است آنجا بود

یاد باد آنکه به اصلاح شما می‌شد راست

نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود