مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

حافظ-غزل شماره 174

مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

هدهد خوش خبر از طرف سبا بازآمد

برکش ای مرغ سحر نغمه ی داوودی باز

که سلیمان گل از باد هوا بازآمد

عارفی کو که کند فهم زبان سوسن

تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد

مردمی کرد و کرم لطف خداداد به من

کان بت ماهرخ از راه وفا بازآمد

لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح

داغ دل بود به امید دوا بازآمد

چشم من در ره این قافله ی راه بماند

تا به گوش دلم آواز درا بازآمد

گر چه حافظ درِ رنجش زد و پیمان بشکست

لطف او بین که به لطف از در ما بازآمد