شکر خدا را که بخت هادی ام آمد

ایرج میرزا – غزل شماره 7

شکر خدا را که بخت هادی ام آمد

نامه ای از حاج شیخ هادی ام آمد

از پس سرگشتگی به وادی حیرت

هادی سر منزل ایادی ام آمد

از پس یک عمر رنج در طلب گنج

هادی آن کان فضل و رادی ام آمد

وز رشحات غمام فضل و کمالش

نامه ای امروز بهرِ شادی ام آمد

کرده در آن نامه از مکارم و اَلطاف

درج بدان حدّ که خود زیادی ام آمد

داد بساط مرا نشاط ربیعی

گرچه مر آن نامه در جمادی ام آمد

چرخ چو دانست بر مراد رسیدم

دی پی تمهید نامرادی ام آمد

کرد ز خانه مرا برون و به خانه

حضرت ذی قدر اوستادی ام آمد

هیچ ز حرمان خود شگفت ندارم

کاینهمه از سوء بخت عادی ام آمد

درک لقایش غنیمتی است که برچنگ

از سفرِ این خجسته وادی ام آمد

خواستم افزون کنم سخن به مدیحش

قافیه بُد تنگ .ون گشادی ام آمد